Welkom op het vogelringstation Schiermonnikoog
English| Later |
Dagboek van week 48
Zaterdag 22 november 2025
Twee mijlpalen!
Wederom nachtvorst, maar wel een tikkie minder. De gevoelstemperatuur is een heel ander verhaal... Meteen bij aanvang van de eerste ronde staat er al een doorstaande wind uit Zuidwestelijke hoek. Lekker wat Eikenblad in de netten dus...
Net als de laatste twee dagen komt het door de lichte vorst wat vertraagd op gang met de vangsten. Toch komen we met negen vogels terug van de eerste ronde. In de ronde van 09:00 uur kunnen we een heuglijk feit vieren: we halen Waterral numer 1.700 van dit jaar uit één van de kooien!!! Wat een ongelooflijk aantal, vorig jaar spraken we nog uit dat het aantal van 1039 toch vast niet verbeterd zou kunnen worden. Het tegendeel werd vandaag bewaarheid.
De ronde van 11:15 uur gaf inmiddels behoorlijk minder vogels, maar wel een Pimpel met een oude ring. Die blijkt uit 2022 afkomstig; valt wel mee met de leeftijd dus. Maar wel een vaste klant hier met gemiddeld vijf bezoeken aan de ringtafel per jaar, waarna na vandaag de teller op 22 terugvangsten staat.
Rond het middaguur zitten we bij de ringtafel vogels te verwerken en komt er een Havik-man vanuit sectie 1 laag door het Berkenbosje voor het gebouw gevlogen, de Merels stuiven opzij...
Na de vangst gisteren, van een Grote Gele Kwikstaart vangen we er vandaag zelfs twee! Één daarvan is een terugvangst, het blijkt een vogel te zijn die vorig jaar in November hier is geringd, heel plaatstrouw dus en bij dit individu bleek mooi dat het leeftijdskenmerk van de grens in geruide en ongeruide dekveren niet bruikbaar is.
Aan het eind van de middag hangt er verder nog een Houtduif in één van de grofmazige netten, uitgerekend het net waarvan we eerder op de dag hadden gezegd dat het eigenlijk geen veer lijkt te vangen...
In het bos wordt vervolgens nog een dode geringde Merel gevonden. De vogel is geringd en heeft wonden van vermoedelijk Sperwerklauwen. We meten en wegen hem opnieuw en de vogel gaat in de vriezer waarna ze nog ter beschikking van de collectie van Naturalis kan worden gesteld, het was immers een mooie donkere en nogal gevlekte vrouw, een kleedversie waarvan ze er daar niet veel hebben.
In de laatste ronde na het vallen van de duisternis hebben we zowaar nog een klein oplevinkje in de vangsten van kleine zangers, drie Vinken, een Keep, nog een ongeringde Tjiftjaf.
De wind is de gehele dag blijven doorstaan tot kracht 4 tot 5 Bft en is in de loop van de middag een beetje bijgedraaid van Zuidwest naar Zuidzuidoost; we merken het aan het feit dat de Eikenbladeren nu aan de andere kant in de netten zitten...
Bij het opmaken van de dagtotalen merken we dat we nog een tweede leuke grens zijn gepasseerd, we hebben dit jaar meer dan 10.000 vogels geringd. Die drempel is nog maar een keer eerder gehaald, in 2010 en dat was nog wel een jaar waarin we zangvogelgeluid gebruikten.
Groet uit het Glop, Henri en Kees
Zondag 23 november 2025
't Is weer voorbij die mooie zomer...
Meteen bij het eerste ochtendlicht kregen we een lichte korrelsneeuwbui over de netopstelling. Stelde niet veel voor, maar meer zou komen... De wind was nog steeds ijselijk koud doorstaand, en dat nog wel vanuit het zuiden; ten westen van de Britse eilanden ligt een krul die de polaire lucht vanuit zuid terug naar Noord blaast. We liepen dus vaak rondes en hadden genoeg te doen qua ontbladering en ontpropping...
De combinatie van nachtvorst en sneeuw zet altijd wel beweging in gang onder de vogels. We komen dan ook meteen met 18 vogels terug van de eerste ronde; van alles wat en inmiddels haast vanzelfsprekend vooral Waterrallen. Elf stuks deze ronde waarbij behoorlijk wat terugvangsten van afgelopen weken. Er zit dus nog steeds wel behoorlijke verblijfstijd in deze soort. Maar ongelooflijk hoe zwaar de meeste exemplaren ook zijn, ongeacht lichaamsgrootte, je vraagt je af waar zoveel rallen in dit relatief kleine terrein zo goed van kunnen opvetten. Nog steeds hoofdzakelijk Pissebedden waar rallenman Gerard de Kroon al over vertelde?
We vingen vanmiddag een Koperwiek terug die op 2 November geringd was en nu met een gewichtstoename van 4 gram een stuk opgevet was, bijna klaar voor de volgende etappe.
Aan het eind van de ochtend zijn we begonnen met het binnenhalen van de netten van sectie 4 en na de lunch volgden de netten van sectie 5. Alleen de vrijstaande netten van die sectie kregen we niet droog binnen want de verwachtte neerslag meldde zich weliswaar keurig op tijd maar dan in de vorm van sneeuw, serieuze sneeuw.
Op het moment van de laatste ronde in het donker lag er 2 cm achter in de opstelling en hingen de netten met de onderste 2 banen op de grond, zwaar van sneeuw. Het had daarvoor nog even tot een kleine opleving in de vangsten geleid, met zelfs zomaar ineens een Spreeuw! Opmerkelijk genoeg dat dat tegenwoordig opmerkelijk is...
Het is slechts de 17de van dit jaar! In onze beginjaren (jaren 90) liep je zowel 's ochtends als voor het vallen van de avond onder overvliegende treinen van Spreeuwen pendelend tussen Kooiplas en Kobbeduinen. Bij de sluitronde in het donker hebben we onze handen nog even flink verfrist met het uit de grofmazige netten peuteren van witte Eikenbladeren en daarbij die netten meteen gesloten.
In de avond loopt de temperatuur op tot bijna 5 graden boven nul en gaat de sneeuwval weer over in regen. We zullen zien wat de dag morgen weer zal brengen.
Groet uit de witte wereld
Die niet lang wit bleef..., Henri en Kees
Maandag 24 november 2025
Na de winter komt de herfst...
Afgelopen nacht heb ik na middernacht nog een extra rallenronde gelopen. Het was totaal stil in het terrein en er zat niks in de kooien. Maar wat schetste mijn verbazing? Bij terugkomst stond er op de bovenste spanlijn van het allereerste net bij het veldlab een Waterral op mij te wachten, mij aankijkend van wat kom jij nou doen? Nou, jou gewoon even meenemen... de eerste ring voor vandaag werd dus al voor het slapen aangelegd.
Bij het krieken ontstond een prachtige ochtend met op de open terreindelen toch weer net een tikkie vorst. De wind is behoorlijk teruggevallen en we beginnen de dag met 4 Bft uit het Zuiden. Achter in de opstelling maken we een prachtige zonsopkomst mee met de koperen ploert recht boven het grote dak van boerderij de Oorsprong.
Het is heel rustig in het terrein, maar er vliegen toch nog steeds enkele Sijzen rond en we horen enkele Kepen overvliegen. Qua vangsten komen we terug met een geringde Pimpel, een Waterhoen en verder alleen maar negen Waterrallen waarvan maar één reeds een ring draagt. De Pimpel is overigens in juli geringd en daarna iedere maand wel een maal of vaker opnieuw gecontroleerd.
In tegenstelling tot wat we gewend zijn is de tweede ronde meteen al een stuk rustiger, we hebben een ongeringde Goudhaan en drie nieuwe Waterrallen. En zo druppelt het de dag door onder heerlijke late herfstomstandigheden, fris, helder en gelukkig droog. Kees heeft vandaag sectie 9 binnengehaald en heeft flink gesjouwd met alle stokken, ook die uit sectie 4 en 5 zitten inmiddels in de opslag.
De laatste ronde voor het vallen van de duisternis levert slechts twee vogels op. Gewoon weer een Waterral maar ook een Wintertaling in het grofmazige net dat in de nabijheid van hijsnet Y staat! Verrassing! Helemaal voor Kees want het is een nieuwe handsoort voor hem. En zo staan we dit jaar dan zo ineens nog op een soortentotaal van 83!
In de latere Rallenronde na 22:00 uur hangt er zowaar weer een Wintertaling in hetzelfde net boven het in het maanlicht spiegelende water. Ditmaal na eerst een adulte vrouw nu een adulte man.
Groet uit een dagelijks veranderend Glop, Henri en Kees
Dinsdag 25 november 2025
Oefffff! Aankomst...
Gisteravond vingen we in het grofmazig net bij hijsnet Y nog een extra Wintertaling en in de uren daarna ook nog 2 x 2 waterrallen in de opstelling. Het was dan ook een qua wind heel rustige nacht met nog maar een zwakke wind uit het zuiden en af en toe een beetje miezer.
Vanochtend heel vroeg waaide het bij het afgaan van de wekker toch ineens behoorlijk. Dat bleek de wind te zijn voor een naderend regengebied dat zich vanaf zee het land op drukt. Schier fietst echter lekker tussen de regen door of liever anders gezegd, de regen schuift langs het eiland...
Het blijkt inderdaad een goede treknacht te zijn geweest, maar niet de Merels waar we er eigenlijk nog steeds wel wat van verwachtten. In de kooien zitten goed wat rallen! En er springen er tijdens het lopen ook nog een paar in de netten. Ze zitten overal keurig verdeeld en je hoort er in het midden van de opstelling ook nog diverse plonsen.
Zelfs de door ons ontworpen mosselpannenplank heeft zijn/haar werk ditmaal bijna maximaal gedaan, in vijf van de zes valletjes die op de plank staan zitten drie Waterrallen en twee Waterhoentjes. Van die laatste komen er verder in de opstelling nog twee bij!
En zo komen we van een eerste ronde terug met 28 vogels, veruit Rallen. En oh ja!!! In het onvolprezen hijsnet X hing nog een klein pietje... Een Pallas' Boszanger! Zo laat in het seizoen nog een eersteling voor dit jaar... Fantastische vogeltjes, zo klein als ze zijn.
In de ochtenduren veroorzaakt een Sperwerman nog weer eens tumult onder lijsters en Staartmezen in de wilgenstruiken voor het veldlab. Bijna ieder winter lijkt dit een vaste verblijfplaats van een Sperwer te zijn. Ook komen er in de middag twee Buizerden voorbij, luid miauwend over de Eiken van sectie 6 richting West.
De vangsten van de Rallen blijven het grootste deel van de dag lekker doorlopen; werkelijk ongehoord, zulke aantallen zo laat in het seizoen nog... In de middag passeren we de drempel van dit jaar 2.000 gevangen Waterrallen. Dat is dan inclusief bijna 200 terugvangsten.
Bij de terugvangsten van vandaag een ral die vorig jaar op de 23-ste November hier geringd is (!), daarna in respectievelijk de twee daarna volgende "dazzle"-weekenden een keer gecontroleerd en dit najaar nog een keer eind Oktober.
Tussen de bedrijven van het ringen meten en wegen van overwegend rallen door halen we vandaag ook nog netsecties binnen; sectie 7 t/m 0 hangt nu binnen aan de waslijn om morgen droog de kast in te kunnen gaan.
Groet uit een dagelijks veranderend Glop, Henri en Kees
Woensdag 26 november 2025
En nog meer aankomst
De dag begon zoals eerder deze week ook al een paar ochtenden, een zwak windje met 2 Bft uit het Zuiden. De zonsopkomsten van afgelopen paar dagen waren een zwaar understatement vergeleken bij vanmorgen. De gehele dag zou dat zonnetje er bij blijven... Meteen vanaf de eerste ronde ving het weer lekker, vooral in de rallenkooien, maar het was de afgelopen dagen al wel duidelijk dat het accent daar meer en meer op zou gaan komen te liggen.
Omdat Henri afgelopen nacht nog even wat langer was doorgegaan met het inspecteren van de kooien en even wat langer op bed was blijven liggen kwam Kees van de eerste ronde terug met 25 Rallen uit alle kooien verspreid door het vangterrein. Verder nog een Merel, een Vink en een Roodborst en 2 Winterkoningen, allemaal al geringd.
Bij de Waterrallen betrof dat maar één vogel. De rest was allemaal ongeringd. Dan weet je als ringer meteen hoe het er voor staat, gisteren vertrek en vandaag wederom nieuwe aankomst. Tot 12 uur lopen de rondes zo door, er kan alweer gelopen worden nog voordat de laatste vogel is weggeringd. En dus is er rond de klok van 12:00 pas tijd voor ontbijt...
De jaarteller tikt door en in de middag bereiken we het punt waarop we voor 2025 de 1.900-ste ring aanleggen bij een Waterral! De duurste soort van het jaar zo schreef onze voorzitter in een Whatsapp bericht. De middag wordt besteed aan het binnenhalen van de laatste netsecties, 1, 2 en 3, alsmede om 14 uur de beide hijsnetten. We gaan nog even verder met de grofmazige netten.
Dat was geen onverstandige keuze want net voordat André Duiven weer op de fiets stapt na een bezoek met lekkernijen voor de Pallas Boszanger komt Kees terug met een Sperwer op de hand. De langverwachte en op de valreep toch gevangen Sperwer. Het blijkt een tweede kalenderjaar vrouw te zijn, meerdere geruide en ongeruide hand- en armpennen en op de borst nog niet de volledige strakke zebralijnen van een volledig adulte vogel. Het is de zesde Sperwer van dit jaar, de vierde vrouw tegenover twee mannen.
Bij het invallen van de duisternis komt er meteen mist opzetten ten gevolge van de gehele dag verwarmde ondergrond. De hele avond horen we boven het eiland rondvliegende gedesorienteerde ganzen. Verder is het met de vangsten in de kooien vrijwel stilgevallen en in de avondrondes wordt er naast een Wintertaling niets meer gevangen. De mist is dan echter ook al wel dusdanig hardnekkig dat je de netten in het bos niet eens meer ziet...
Groet, Henri en Kees
Donderdag 27 november 2025
De laatste volle vangdag
De laatste vangdag van donker tot donker... Opgestaan met meteen al harde wind, wederom pal uit het zuiden. En tijdens het lopen van de eerste ronde begint het ook nog te regenen. Wel lichte regen... We vangen nog even verder met alleen de grofmazige netten en de rallenkooien. Dat levert in de eerste ronde toch nog leuk een Spreeuw op, een ongeringd Waterhoen en een terugvangst van die soort en tien Waterrallen.
De ronde daarna is ook nog vergelijkbaar goed, wederom tien vangsten, ditmaal alleen maar Waterrallen. Daarna zakt het snel terug en kunnen we alle focus leggen op het opruimen van alles wat er bij een vangopstelling komt kijken.
Dat leidt dan ook weer tot het jaarlijks terugkerende tafereel dat je dan ineens meerdere vogels op de paadjes ziet foerageren, ze durven weer. Maar niet echt veel. Dat blijkt ook bij de rallenvangsten; er zal als gevolg van het slechte weer weinig bij zijn gekomen gedurende afgelopen nacht.
We vangen dan ook meerdere exemplaren terug. Daarbij ook een Waterral die hier in 2022 geringd is als een eerstejaars vogel en daarna nu vijf keer is teruggevangen. In 2022 bleef het bij alleen de ringvangst, in 2023 is de vogel helemaal niet gevangen, in 2024 maar liefst vier maal en nu dus de eerste maal dit jaar. Meteen ook de meest late eerstevangstdatum in de tussenliggende jaren. Misschien een heel kleine hint waarom het rallenseizoen zo lang doorloopt dit jaar, ze komen simpelweg pas heel laat door.
De dag blijft zo doordruppelen met vangsten van alleen nog maar Waterrallen. In de avond hopen we nog voor een laatste maal op de vangst van Wintertalingen boven het plasje bij het grofmazig net, maar dat blijkt valse hoop want in die tijd komt de wind weer stevig opzetten en eindigt het in een Eikenbladfestijn.
| Later |
Groet uit een vrijwel netloos Glop, Henri en Kees
· 
·
·
·
